Dzień Środowiska

5 czerwca 2020 Odbywa się 5 czerwca, zwraca uwagę, że człowiek jest elementem przyrody. Zapewniając jej przetrwanie, zapewniamy przetrwanie również sobie i odwrotnie- niszcząc przyrodę, niszczymy siebie. Jedną z form dbania o środowisko jest obejmowanie jego najcenniejszych obszarów ochroną prawną. Poza parkami narodowymi, które zostały omówione przy okazji Dnia Parków Narodowych w Polsce istnieją również inne formy ochrony przyrody:

Rezerwat przyrody

Obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Są  to zarówno ekosystemy, które stanowią ostoje i siedliska przyrodnicze, a także elementy przyrody nieożywionej. Ochroną rezerwatową obejmowane są m.in.: wzgórza, wąwozy, jaskinie, zbiorowiska roślinne, jeziora i bagna oraz sztolnie poeksploatacyjne, które mogą być ostoją nietoperzy i ptactwa.

Park krajobrazowy

Chroni obszary cenne ze względów przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz krajobrazowych. Tworzony jest nie tylko w celu zachowania cennych terenów, ale również w celu popularyzacji racjonalnego planowania przestrzennego w ramach zrównoważonego rozwoju. Parkami krajobrazowymi mogą być tereny naturalne i mało przekształcone poza granicami miast i ośrodków przemysłowych, m.in.: fragmenty pojezierzy i dolin rzecznych, kompleksy leśne, a także tereny wiejskie z mozaiką pól uprawnych, łąk i zadrzewień śródpolnych.

Obszar chronionego krajobrazu

Ustanawia się go na terenach wyróżniających się krajobrazem o zróżnicowanych ekosystemach. Jego celem jest zaspokajanie potrzeb turystycznych ludzi, ale również migracyjnych zwierząt, bowiem obejmuje także korytarze ekologiczne. Zwykle są to rozległe tereny dolin rzecznych, lasów, ponadto ciągi wzgórz i jezior, również te znajdujące się w granicach miast.

Obszar Natura 2000

Obejmuje obszary specjalnej ochrony ptaków, siedlisk oraz inne tereny mające znaczenie dla Wspólnoty Europejskiej. Ustanawiany jest zarówno na obszarach naturalnych, jak i tych utworzonych przez człowieka, które stały się ważną ostoją zwierząt.

Pomniki przyrody i stanowiska dokumentacyjne

Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej o szczególnej wartości. Obejmują, m.in.: drzewa znacznych rozmiarów, głazy narzutowe, źródła i źródliska, wodospady, wywierzyska, a także jary i jaskinie. Pomniki na terenach niezabudowanych podlegają ochronie aż do ich samoistnego rozpadu, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla ludzi. Stanowiska dokumentacyjne są to natomiast ważne pod względem naukowym miejsca występowania głównie tworów przyrody nieożywionej. Obejmują, np.: wychodnie skał, nieczynne kamieniołomy oraz kopalnie, a także miejsca nagromadzenia skamieniałości lub minerałów.

Użytek ekologiczny

Są to pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. Stanowią je, np.: bagna i torfowiska, oczka wodne, kępy drzew i krzewów, wydmy, wychodnie skał oraz siedliska przyrodnicze i stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów.

Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe

Są to fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługującego na ochronę. Obejmują, m.in.: niektóre zespoły pałacowo-parkowe, a także fragmenty parków miejskich.

Ochrona gatunkowa

Obejmuje okazy gatunków oraz ich siedliska i ostoje. Ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu populacji rzadkich lub podatnych na zagrożenia i zagrożonych, zwierząt, roślin i grzybów. Ma to na celu zachowanie różnorodności i równowagi biologicznej oraz właściwego stanu środowiska.