Ochrona środowiska w dobrych praktykach

24 kwietnia 2020 Dzień Ziemi, który odbył się 21 kwietnia, był 50 tego typu wydarzeniem. W 2020 roku zwracał uwagę na kwestie ochrony klimatu. Pożary lasów, których od początku roku było już w Polsce 2673, potężny pożar Biebrzańskiego Parku Narodowego oraz wysychające studnie przydomowe, dobitnie pokazują, że problem dotyka wszystkich. Nie mamy możliwości wywołać deszczu, ale są dokumenty pokazujące działania, które mogą pomóc.

Mała retencja na obszarach wiejskich

Retencja to działania prowadzące do zwiększenia zdolności zatrzymywania wody przez środowisko. Mała retencja obejmuje drobne działania prowadzone lokalnie. Wyróżnia się dwie główne grupy metod retencji: techniczne i planistyczne. Metody techniczne obejmują zabiegi hydrotechniczne i melioracyjne obejmujące budową zbiorników wodnych oraz podpiętrzanie rzek i jezior. Metody planistyczne zaś to prawidłowe kształtowanie mozaiki pól uprawnych, lasów, zadrzewień i bagien tak, by spowolnić odpływ wód. Obejmują zalesianie najsłabszych gleb i terenów nachylonych by ograniczyć ich erozję, zachowywanie i odtwarzanie oczek wodnych i zadrzewień śródpolnych, a także obsadzanie roślinnością brzegów i den rzek, co spowalnia spływ. Szczególnie ważne jest również dbałość o bagna i mokradła oraz dążenie do ich odtwarzania.

Program Adaptacji Lasów i Leśnictwa do zmian klimatycznych

Prezentuje przedsięwzięcia służące wzmocnieniu odporności ekosystemów leśnych na zagrożenia związane ze zmianą klimatu. Obejmują one również ochronę przed powodzią oraz działania retencyjne. Zalecane jest przywracanie funkcji mokradłom oraz przeciwdziałanie nadmiernej erozji wodnej. Działania obejmują zasypywanie rowów melioracyjnych, zatykanie drenaży, doprowadzanie wody do osuszonych bagien oraz naturalizacja cieków poprzez ich meandryzację i odtwarzanie terenów zalewowych. Przewidywane działania obejmują ponadto likwidację umocnień brzegów rzek i innych budowli korytowych w celu zmniejszenia erozji dennej, a także zadrzewianie i darniowanie stoków i brzegów.

Kodeks dobrej praktyki rolniczej

Zawiera zbiór przyjaznych środowisku praktyk rolniczych. Określa działania mające na celu odpowiednie zabezpieczenie ścieków odzwierzęcych oraz nawozów przed przedostaniem się do wód. Ponadto określa praktyki chroniące gleby przed degradacją fizyczną i chemiczną. Jest to m.in.: stosowanie szczelnych zbiorników, rozważne wykorzystywanie nawozów i środków ochrony roślin oraz przestrzeganie terminów oprysków i nawożenia. Dodatkowo odpowiedni sposób uprawy obniżający ryzyko erozji gleb.